W dniu szczególnym dla naszej Ojczyzny, 11 listopada, Kościół wspomina w liturgii św. Marcina z Tours. Tenże święty jest dla mnie szczególnym patronem, ponieważ jego postępowanie przyczyniło się do tego, że wstąpiłem do seminarium duchownego.

Św. Marcin w swoim życiu wyznawał ideały, takie jak współczucie innym i pomoc zwłaszcza tym, którzy potrzebowali opieki i troski. Gdy czytałem żywot świętego Marcina w klasie maturalnej, „z tyłu głowy” pojawiła mi się myśl, aby zostać księdzem. Po długim rozważaniu życia świętego zapragnąłem poprzez posługę kapłańską pomagać potrzebującym. Chciałem tak, jak św. Marcin, dzielić się „płaszczem” z żebrakiem i oddać część moich zdolności i tego, co posiadałem, ludziom których będę spotykał na drodze powołania.

Ze św. Marcinem związana jest jeszcze jedna ciekawa historia. Gdy przyszedłem do seminarium, na patrona rocznika wybraliśmy nie kogo innego, jak św. Marcina z Tours. Myślę, że to był szczególny znak od Boga, że Kościół mnie potrzebuje i czeka, aby mnie powołać do „Winnicy Pańskiej”. Na koniec pragnę zachęcić Was do ciągłej modlitwy za powołanych i o nowe powołania, aby nie zabrakło w Kościele głosicieli Słowa Bożego i szafarzy świętych sakramentów.

Św. Marcinie, który widziałeś ludzką biedę, wyproś nam u Boga tę łaskę, abyśmy i my dostrzegali w naszych środowiskach cierpienie i niedostatek ludzi potrzebujących, a idąc za twoim przykładem pośpieszyli im z pomocą.

kl. Mateusz Stanek ? rok II