Zasady przygotowania do druku prac naukowych do czasopisma

1. Wydruk komputerowy

1.1. Czasopismo ?Sosnowieckie Studia Teologiczne? składa się z działów:

– Rozprawy tematyczne

– Artykuły i opracowania

– Z przeszłości i współczesności diecezji sosnowieckiej

1.2. Autor dostarcza do redakcji ?SST?:

wydruk komputerowy pracy w dwóch egzemplarzach (tekst z przypisami dolnymi). Wydruk powinien być wykonany na papierze formatu A4, zadrukowanym jednostronnie. Preferowany edytor tekstu Microsoft Word (pliki o rozszerzeniu *.doc), czcionka: Times New Roman CE, wielkość czcionki: 12 pkt (przypisy 10 pkt), odstęp między wierszami 1,5. Marginesy standardowe 2,5 cm (góra, dół, lewy, prawy). Formatowanie tekstu należy ograniczyć do minimum: wcięcia akapitowe, środkowanie, kursywa. Objętość rozpraw i artykułów nie powinna przekraczać 15 stron znormalizowanego wydruku, łącznie z przypisami, sprawozdania i recenzje 4 strony.

streszczenie w języku polskim (maksymalnie pół strony znormalizowanego wydruku)

streszczenie w języku obcym (angielski, niemiecki, włoski, francuski; maksymalnie pół strony znormalizowanego druku)

słowa kluczowe (od pięciu do ośmiu słów kluczowych, zamieszczone w tytule, przed tekstem pracy)

na osobnej stronie Autor podaje: imię i nazwisko, zakład naukowy i uczelnię, którą reprezentuje, krótki życiorys naukowy i zawodowy (do noty biograficznej).

1.3. Zrecenzowane artykuły i rozprawy przekazywane są wraz z recenzją do Autorów. Autor powinien zapoznać się z recenzją, ustosunkować się do poprawek recenzenta i po ich uwzględnieniu lub uzasadnionym nieuwzględnieniu zwrócić do Redakcji tekst recenzowany, recenzję, nowy wydruk komputerowy i opisaną dyskietkę z poprawioną wersją (nazwisko i imię Autora, tytuł artykułu).

1.4. Redakcja ?SST? przyjmuje do druku teksty dotychczas nigdzie nie drukowane.

2. Przypisy

2.1. Numer przypisu w tekście umieszczamy przed znakiem interpunkcyjnym kończącym zdanie lub jego część (np. W ostatnim swoim liście z roku 1654, napisanym 14 marca1, próbuje wytłumaczyć się z zarzutów tegoż miasta2.

2.2. Opis publikacji zwartej (książki) powinien zawierać następujące elementy: inicjał imienia, nazwisko (-a) autora (-ów) bez spacji, tytuł dzieła, podtytuł (oddzielone kropką), części wydawnicze (np. wyd. 2) miejsce i rok wydania, wykaz cytowanych stron (numery stron należy oddzielić myślnikiem bez odstępów, lub myślnikiem jeśli strony nie następują po sobie). Tytuł dzieła zaznaczamy kursywą ? bez cudzysłowu.

2.3. Przykład zapisu przypisów:

1 J. KUDASIEWICZ, Wymiar biblijny, [w:] Podstawowe wymiary katechezy, red. M. MACIEJEWSKI, Kraków 1991, s. 17-19.

2 Tamże, s. 20.

4 KDK 10.

2.4. Przypis, który bezpośrednio powtarza się oznaczamy: Tamże, s. … (bez kursywy). Dzieło wcześniej cytowane zapisujemy: inicjał imienia i nazwisko autora, tytuł dzieła lub jego skrót (za każdym razem jednakowy), s. … . Jeżeli w jednym przypisie następują bezpośrednio po sobie więcej niż jedno dzieło tego samego autora, to przy cytowaniu drugiego dzieła (i następnych ? jeśli występują) zamiast inicjału imienia i nazwiska autora piszemy: Tenże, tytuł lub skrót dzieła, s. … .

3. Cytaty

3.1. Cytaty z Biblii w tekście i w przypisach należy pisać kursywą (bez cudzysłowu). Wszystkie inne cytaty umieszczane w tekście i w przypisach należy ujmować w cudzysłów (bez kursywy). Wszystkie cytaty powinny być dokładnie sprawdzone ze źródłem. Cytaty z Biblii według Biblii Tysiąclecia (najlepiej wyd. 4).

3.2. Przy cytowaniu poezji lub dramatu należy zachować układ graficzny oryginału (podział na strofy, wcięcia wersetów). W cytatach z prozy i z prac naukowych należy również zachować wcięcia akapitowe i wyróżnienia oryginału. Wszelkie zmiany w cytacie i dodatkowe wyróżnienia muszą być opatrzone adnotacją w nawiasie kwadratowym.

3.3. Cytaty powinny być opatrzone notką bibliograficzną (w przypisie).

3.4. Fragmenty opuszczone w cytatach należy zaznaczyć trzema kropkami w nawiasach kwadratowych.