I usłyszałem głos Pana mówiącego: «Kogo mam posłać? Kto by Nam poszedł?» Odpowiedziałem: «Oto ja, poślij mnie! (Iz 6,8)

Każdy człowiek w swoim życiu przeżywa moment wyboru drogi życiowej. Jest to jeden z najistotniejszych momentów jego życia, gdyż wówczas decyduje o swojej przyszłości. Osoba wierząca stoi przed rozeznaniem swojego powołania. Szuka odpowiedzi na pytanie do czego zaprasza mnie Bóg?. Jest to bardzo ważne pytanie, ponieważ pytanie o powołanie, o wybór swojej drogi życiowej nabiera szczególnego sensu w kontekście mojej relacji do Boga. Bo jak ukazuje nam Pismo Święte to Bóg powołuje wybrane osoby, zaprasza ich po imieniu, do szczególnej misji, do pójścia za nim i stania się rybakami ludzi.

Powołaniem jest darem otrzymanym od Boga. Na kartach Pisma Św. znajdziemy wiele opisów powołania. Abraham, Jakub, Mojżesz, Samuel, prorocy, apostołowie czy św. Paweł to osoby, które zostały wybrane przez Boga do szczególnej misji. Przyglądając się ich życiu możemy wiele nauczyć się o powołaniu i zobaczyć jego najistotniejsze elementy, a jednocześnie możemy odnaleźć również początki swojego powołania.

Powołanie jest zaproszeniem, które Bóg kieruje do człowieka, zaproszeniem do szczególnej misji. Jest ono zaproszeniem spersonalizowanym, skierowanym do konkretnej osoby. Bóg wysyłając to zaproszenie zwraca się do konkretnej osoby po imieniu. Bóg przychodzi do człowieka z zaproszeniem pośród codziennych obowiązków, w skrytości serca, przychodzi i zaprasza Pójdź za mną. Nie bój się, nie lękaj się.

Istotnym elementem jest nasz udział i nasza odpowiedź. Bóg kieruje do nas zaproszenie, wyciąga rękę i czeka na odpowiedź. Człowiek jako ten do którego jest skierowane zaproszenie decyduje czy je przyjąć czy odrzucić. Ale to do nas należy decydujący krok. Bóg czeka cierpliwie na krok człowieka i szanuje jego decyzje.